Imagine - Zayn (V)

 Zbliżają się urodziny Hazzy. Zamierzasz coś upiec, ale wiesz, że nie najlepiej ci to idzie więc prosisz o pomoc Zayna.

Ty: Zayn, pomożesz mi w czymś?

Zayn: Tak, jasne, a w czym...w zapinaniu stanika chętnie...

*Nie byliście parą, ale pomiędzy wami iskrzyło od zawsze. Louis usłyszał odpowiedź Zayna i wbiegł do twojego pokoju...*

Lou: Coś się święci :)

T: Nie, Lou.

Z: Powiedziałem to tylko dla żartu...

T: Widać, nie wszyscy to wzięli na żarty...

Lou: Em, dobrze. Skorzystam z okazji, że jesteśmy w pokoju sami..

*Zayn zaczyna się śmiać pod nosem, a ty go szturchasz aby przestał.*

Lou: Zayn...Harry gdzieś pojechał z Liamem i Niallem, więc sami jesteśmy, ale pomińmy ten fakt.. Musimy coś upiec na urodziny mojego chłopaka.

T: Właśnie po to, wołałam Zayna. Tylko błagam nic związane z marchewkami, wiesz, że to nam źle idzie.

Lou: Marchewki, to inna historia, będzie fontanna czekolady  a w niej marcheweczki... słodko!

Z: Marchewki w czekoladzie...wolałbym truskawki...

T: Objadłbyś czekoladę z truskawek, a je same wrzucił z powrotem...

Z: Skąd wiedziałaś??

T: Znam cię za bardzo..

Lou: Dobra, idźcie pieczcie, a ja... no idę sobie na zakupy...

T: Ok, widzimy się wieczorem, czy jutro na imprezie? <zadałaś głupie pytanie, bo zauważyłaś jak Zayn zmienia koszulę na T-shirt w twoim pokoju>.

Lou: No tak, jutro też, ale wiesz [T.I], że my razem mieszkamy?

T: Tak, wiem... pomyliłam się...

Z: [T.I], zabieramy się do pieczenia.

*Poszliście do kuchni piec, a Louis pojechał na zakupy. Przy pieczeniu bawicie się świetnie. Upiekliście z pięć tuzinów (60) babeczek oraz trzy małe torty i jeden wielki, w którym będą świeczki. Po pieczeniu padliście na kanapę zmęczeni*.

Z: Myślałem, że  pójdzie nam szybciej...

T: Gdybyśmy mieli wszystkie składniki w domu i nie musielibyśmy jechać z trzy razy do sklepu..

Z: Tak racja...czekaj masz coś na nosie... <wyciera Ci czubek nosa i okazuje się że to mąka, która rzucaliście się w kuchni.>

T: Dzięki, a ty masz mąkę na ustach.

Z: Niech sobie będzie...

*Śmiejecie się cały czas gdy nagle Zayn zbliża się do ciebie i przyciąga cię do siebie...*

T: Za...yn... Może pójdziemy posprzątać kuchnnieęe?? <drżysz mówiąc to.>

Z: Tak, jasne... <mówi zrezygnowany.>

*Sprzątacie kuchnię w pięć minut, bo przychodzą chłopcy, którzy wam pomagają.*

Liam: Spędziliśmy cały dzień z Harrym w jednym sklepie...

Lou: uu...a w jakim?

Niall: W zoologicznym, zauważył kotki.

Z: Mogliście go tam zostawić, nie skapnął by się.

Niall: Nie mogliśmy tego zrobić, bo trzymał nas za ręce i nie chciał puścić...

Liam: A kiedy próbowaliśmy go odciągnąć od kotków, krzyczał na nas...

H: Nie krzyczałem, tylko mówiłem, bardzo głośno.

T: Nie ważne, chodźmy lepiej już spać, jutro wielki dzień... <wychodzisz z kuchni uśmiechając się.>

Ranek:

Budzisz się wcześnie, bo musisz przygotować  dom na imprezę. Schodzisz na dół w piżamie i widzisz...

Chłopacy wstali przed tobą i już wszystko było gotowe. Nawet te dwa leniuchy, Harry i Zayn, wstali wcześnie.

H: Dzień dobry, [T.I]. Jak się spało?

T: Dobrze, nawet się wyspałam... <podbiegasz do Hazzy i go przytulasz> NAJLEPSZEGO... <dajesz mu buziaka w policzek.>

H: Dziękuję. <odwzajemnia twój pocałunek.>

Z: Dobra, przestańcie. Musimy jeszcze dużo zrobić, a zostały nam tylko dwie godziny..

T: Jak to dwie goście przychodzą o osiemnastej...

Lou: Nie,  o trzynastej, tak się umawialiśmy...

Liam: Louis, my jej nie powiedzieliśmy..

T: Czego nie powiedzieliście?

Niall: No, że zmiana planów....

T: Dziękuję za informację, chłopcy.

Z: Spokojnie, masz dużo czasu aby się przygotować.

T: Nie, o to mi chodzi, chodzi mi o to, ze czemu tak wcześnie.

H: Bo najpierw z gośćmi, a później są....a z resztą jesteś gościem dowiesz się.

*Idziesz do pokoju zła, bo nie wiesz o co chodzi tym matołom. Ty wszystko zaplanowałaś a oni wszystko zmieniają, tak zawsze było. Ubierasz się w piękną sukienkę, którą specjalnie kupiłaś na tę imprezę.  Schodzisz na dół, gdzie już są gotowi twoi przyjaciele. Zaniemówili na twój widok, bo bardzo ładnie wyglądasz.*

T: Lou, otworzysz gośie się zbierają.

Lou: Aha...

Po pół godzinie już wszyscy goście się zebrali. Wszyscy bawiliście się świetnie.  Cały czas tańczyłaś z Zaynem, ale kiedy odeszłaś, aby się napić i wróciłaś, zauważyłaś jak on całuje się z jakąś blondi. Wkurzyłaś się, ale wiedziałaś, że nie jesteście parą. Odeszłaś do kolegów, próbując zapomnieć o tym incydzencie. Impreza się kończy, a wy zostajecie sami w domu.*

H: Ah, nareszcie cisza...

Lou: Spokój...

N: Mniej żarcia...

Liam:  Zmęczeni..

Z: Szczęśliwie zakochani...

T: Nie powiedziałabym, że szczęśliwie..

H: Hmm? O co ci chodzi [T.I]?

T: O nic... <idziesz w stronę schodów ale się potykasz i upadasz na szkło, które nie wiadomo skąd się tam znalazło.>

Z: [T.i] nic ci nie jest..

T: Nie tylko trochę krwawię..trochę

Liam: Krwawisz, trochę za mocno...

Niall: Pomógłbym ci, ale się boje..

*Harry wtula się w Louisa, bo nie nienawidzi patrzeć na pokrzywdzone osoby*

Z: Chodź szybko do łazienki, pomogę ci...

*Idziecie do łazienki, a tam Zayn, wyciąga ci szkło, oczyszcza ranę i bandażuje ci rękę.*

Z: Powiedziałaś, że jesteś zakochana...

T: Nie, ja tylko powiedziałam...

Z: Że nie jesteś zakochana szczęśliwie, jeśli można wiedzieć, kto jest tym idiotą, że przez niego cierpisz..

T: Ty...

Z: Ja?

T: Ty, Zayn.

Z: Ale czemu nie szczęśliwe?

T: Bo masz już laskę, tą blondi, co całowałeś na imprezie...

Z: Ach...[T.I], ja jej nie kocham, ja kocham ciebie i to od zawsze, jeszcze się dziwię, że tego nie zauważyłaś.

T: Myślałam, że tylko tak się bawisz.

Z: Nie, wczoraj na kanapie próbowałem cię pocałować, ale wtedy się wystraszyłem.

Ty: Teraz nie powinieneś się wystraszyć... <patrzysz na niego , a on przyciąga cię do siebie i całuje.>

Harry: Jej, moje życzenie spełnione!! <mówi to patrząc na was.>

Zayn: Czyli, że ty też mnie kochasz?

Ty: Kocham na zabój.

~~~Po paru miesiącach świat dowiaduje się o was, a wy nie przestajecie się kochać.~~~

Opracowała: X              Korekta: B